Teryho Chata, czyli Terinka to jedno z najpiękniej położonych schronisk górskich, w jakim mieliśmy przyjemność być. Terinka leży na wysokości 2015 m n.p.m i jest najwyżej położonym schroniskiem całorocznym w Tatrach. Zdecydowanie warto się tam wybrać!
Tatrzańska Leśna — Wodospady Zimnej Wody
Wędrówkę do Teryho Chaty rozpoczynamy przy małym parkingu tuż przy drodze nr 573 w miejscowości Tatranska Lesna (Tatrzańska Leśna). Biegnie tędy żółty szlak Tatrzańska Leśna — Wodospady Zimnej Wody, którym kierujemy się w głąb lasu. Po kilku minutach wędrówki docieramy do potoku Zimna Woda a przed nami pięknie widać tatrzańskie szczyty. Wędrując wąskimi leśnymi ścieżkami, tuż przy potoku możemy podziwiać jego kaskady. Na trasie jest kilka miejsc, gdzie można odpocząć i zrelaksować się nad potokiem. Miejsca te są ogrodzone łańcuchami, a tuż obok nich znajdują się ławki.


Wejście na żółty szlak 


Na wybranym przez nas szlaku jest dość pusto. Zdecydowanie bardziej popularny szlak do Wodospadów Zimnej Wody prowadzi ze Starego Smokowca przez Hrebeniok. Po godzinie wędrówki docieramy do Wodospadów Zimnej Wody. O ile na całym dotychczasowym szlaku było bardzo mało ludzi, o tyle w tym miejscu ludzi jest zdecydowanie więcej. Nie zatrzymujemy się na długo. Wybieramy niebiesko zielony szlak w kierunku Schroniska Zamkovskiego (Zamkovskeho Chata).
Wodospady Zimnej Wody- Rainerowa Chata — Chata Zamkovskiego
Najpierw szlak prowadzi nas do Rainerowej Chaty, obok której na Polanie Staroleśnej spotykamy pięknego jelenia. Kolejno maszerujemy wygodną kamienistą ścieżką w kierunku skrzyżowania szlaków — tu dochodzi także szlak z Hrebienioka. Przechodzimy przez mostek nad Staroleśnym Potokiem i cały czas maszerujemy pod górę. Ścieżka usłana jest głazami, po których idzie się bardzo wygodnie. Powoli pniemy się łagodnym podejściem w górę. Na tym odcinku trasy zamontowane są zabezpieczenia à la balustrada w postaci łańcuchów. Przechodząc drewnianym mostkiem, mijamy po naszej lewej 20-metrowy piękny Wodospad Olbrzymi, kolejno wznosimy się po zacienionym drzewami odcinku szlaku. W tym miejscu jest wiele jam i norek, które dają schronienie tatrzańskim zwierzakom. Podczas naszej zimowej wędrówki spotkaliśmy w tym miejscu lisa.





Olbrzymi Wodospad 
Po 45 minutach wędrówki docieramy do Chaty Zamkovskiego. W schronisku jest restauracja, baza noclegowa oraz mini plac zabaw dla dzieci — zjeżdżalnia i mały drewniany helikopter służb ratunkowych, do którego można wejść.
Chata Zamkovskiego — Teryho Chata
Z Chaty Zamkovskiego kierujemy się zielonym szlakiem do Teryho Chaty.
Początkowo szlak biegnie przez las. Następnie wychodzimy na prawie płaski odcinek, który prowadzi nas wśród kosodrzewiny. Przed nami widać już Teryho Chatę, która jest pięknie ulokowana na granicy Doliny Małej Zimnej Wody i Pięciu Stawów Spiskich. Widać także Złotą Siklawę — imponującej wysokości wodospad, obok którego niebawem będziemy przechodzić. Po prawej stronie góruje nad nami Łomnicka Grań, a po lewej turnie Rywocin i Kościołów.
Lis
Przy szlaku spotykamy lisa, któremu dajemy spokojnie przejść. Lisek tymczasem wydłubuje jakieś pożywienie spomiędzy głazów, a my cierpliwie czekamy, aż skończy. Następnie chowa się w krzakach, my spokojnie przechodzimy dalej. Jednakże sprytny lisek wychodzi z krzaków w nadziei, że coś wypadło nam z plecaków… Nic jednak nie znajduje, natomiast obsikuje krzaczek borówek i znów wchodzi w głąb zarośli.
W tym miejscu przypominam, aby nie dokarmiać dzikich zwierząt spotykanych na szlakach! Dajmy im żyć po swojemu i nie róbmy z nich pierdół, które nie będą umiały zdobyć pokarmu.
Po 30 minutach spokojnej wędrówki po dość płaskim terenie docieramy do stromej ściany, czyli do Złotych Spadów. Od tego momentu szlak zdecydowanie zmienia swój charakter i pnie się mocno pod górę. Mamy do pokonania 300-metrowe przewyższenie. Kondycja jest tu jak najbardziej wskazana.
Nosicze w Tatrach Słowackich na szlaku do Teryho Chaty
Na początku szlaku spotykamy dwóch nosiczy, czyli tatrzańskich tragarzy, którzy idąc w dół, znoszą ze schroniska śmieci. Natomiast idąc pod górę, wnoszą na swoich plecach do schroniska ładunki o masie 60-80 kg. Ponieważ słowackie schroniska ulokowane są wysoko w górach ciężko w inny sposób dostarczyć jedzenie, wodę, piwo, środki czystości czy papier toaletowy, a te rzeczy są niezbędne do funkcjonowania schroniska.


Nosicze
Szlak usłany jest kamiennymi głazami, które w niektórych miejscach są jak schody i idzie się po nich bardzo wygodnie. Należy jednak zachować ostrożność, ponieważ niektóre głazy są niestabilne. Ponadto byliśmy świadkami obrywów skalnych i staczania się odłamków skalnych. Miejcie oczy dookoła głowy i zachowajcie czujność!
Mijamy jedyne miejsce na szlaku, gdzie jeszcze zalega śnieg, a kolejno przechodzimy obok Złotej Siklawy. Cały czas towarzyszą nam piękne widoki na tatrzańskie szczyty, a w dole widzimy w całej okazałości Dolinę Małej Zimnej Wody (Malá Studená dolina), którą cały czas kroczymy.



Złota Siklawa 


Zakosy-ostatnia prosta do schroniska
Po 35 minutach docieramy do zakosów, które są ostatnią „prostą” do schroniska Teryego. Zakosy te doprowadzają nas do progu Doliny Pięciu Stawów Spiskich, gdzie postawione jest schronisko Teryho Chata. Po pokonaniu zakosów naszym oczom ukazuje się w pełnej krasie schronisko, Spiskie Stawy (najwyżej położone jeziora w Tatrach) oraz bardzo charakterystyczne głazy zwane barańcami (mutonami).
Są to wygładzone przez lodowiec formy skalne (pagórki, kopuły) będące wynikiem działalności lodowca. Jest to największe skupisko tego typu form polodowcowych w Tatrach.
Schronisko Téryego – Teryho Chata
Schronisko wybudowane zostało w 1899 roku i do dziś pozostaje najwyżej położonym całorocznym schroniskiem górskim w Tatrach. Dysponuje ono 24 miejscami noclegowymi (sale wieloosobowe), łazienką z zimną wodą, restauracją oraz dostępem do prądu dzięki bateriom słonecznym.
Ze schroniska prowadzą szlaki między innymi na Czerwoną Ławkę czy na Lodową Przełęcz. Ponadto na Czerwoną Ławkę poprowadzona jest jedyna w Tatrach via ferrata.

Teryho Chata — widok z wejścia do schroniska 

Naleśniki z czekoladą 
Teryho Chata — droga powrotna
Po godzinnym odpoczynku w schronisku wracamy tą samą trasą. Schodzi się równie przyjemnie jak podchodzi. Maszerując Doliną Małej Zimnej Wody, spotykamy przy Polanie Staroleśnej polującego lisa.
Mijamy Wodospady Zimnej Wody (późnym popołudniem nie ma tam już turystów) i wracamy wzdłuż Potoku Zimna Woda wraz z zachodzącym słońcem na parking.
Mapa szlaku do Teryho Chaty
Informacje praktyczne
- Parking, na którym się zatrzymaliśmy, jest bezpłatny — nie wiemy, czy zawsze, czy akurat nikt nie pobierał opłat.
- Do Teryho Chaty szliśmy 6 lipca 2019, pogoda była piękna a warunki na szlaku idealne i na tej podstawie opisany jest szlak.
- Przejście trasy zajęło nam 7,5 h wraz z przystankami w schroniskach Zamkovskiego i w Teryho Chacie.
- W mijanych schroniskach można kupić jedzenie i picie, są również toalety.
- Na trasę zabierzcie prowiant w postaci przekąsek (batony i żele energetyczne) oraz odpowiednią ilość wody — polecamy minimum 1,5 litra na osobę.
- W upalne dni pamiętajcie o ochronie przeciw promieniowaniu UVA i UVB!
- Zdecydowanie odradzamy przejście tej trasy w trampkach czy miękkich butach. Ze względu na wszechobecne duże głazy łatwo się potknąć i obić sobie palce.

















Dominika
18 lipca 2022 at 11:36 AMDziękuję za inspiracje ❤️ cudowne zdjęcia. Dzięki Wam mam kolejny cel na najbliższe wyjścia w góry ❤️
Ola
18 lipca 2022 at 11:55 AMDziękuję 🙂 Życzymy pięknej i bezpiecznej wędrówki 🙂 I oczywiście wyśmienitej pogody! 🙂
Łukasz
1 sierpnia 2022 at 4:16 PMJak widzicie przejście tej trasy z dzieciakiem w nosidle?
Ola
8 sierpnia 2022 at 9:04 AMCześć. Nie mam żadnego doświadczenia w tym temacie, także ciężko cokolwiek doradzi 🙁 Myślę, że blogi górsko-parentingowe będą bardziej pomocne 😉
Iwona
14 listopada 2022 at 11:54 AMCzy mogę prosić o więcej informacji odnośnie parkingu w Tatranska Lesna?
Ola
18 listopada 2022 at 1:52 PMParking był przy żółtym szlaku, tam, gdzie zaznaczony jest początek wędrówki. Jak to aktualnie wygląda, to niestety nie wiem, bo parkowaliśmy tam w lipcu 2019 🙂
Marta
2 kwietnia 2023 at 6:31 PMCzy dla kogoś kto ma lek przestrzeni są tu jakieś niebezpieczne podejścia?
Ola
4 kwietnia 2023 at 4:54 PMCiężko mi odpowiedzieć na to pytanie, bo nie mam lęku przestrzeni. Raczej nie ma tu wędrówek wąską ścieżką nad przepaścią. Szlak jest wygodnie poprowadzony, bez specjalnych ekspozycji. Możliwe, że przechodząc obok Olbrzymiego Wodospadu, można się czuć na tych skałach nie do końca pewnie. I też jeśli leży śnieg w wyższych partiach, to z pewnością ścieżka będzie węższa.