Vito i Drstva szlakiem z Tusila. Pasmo Visočica.

Vito
5
(7)

Obfitująca w rozległe i piękne panoramy wędrówka w paśmie Visočica. Trasa zatacza pętlę we wsi Tusila i prowadzi przez szczyty Drstva i Vito. Podczas wędrówki odwiedzimy naturalny, skalny amfiteatr, przejdziemy piękną, mocno eksponowaną granią i będziemy podziwiać widoki na okoliczne szczyty i pasma górskie, a także Kanion Rakitincy i Lukomir — najwyżej położoną wieś w Bośni i Hercegowinie.

Tusila – górski amfiteatr

Wędrówkę rozpoczynamy w miejscowości Tusila. Auto parkujemy na niewielkim placyku tuż obok schroniska Planinarski dom Vrela. Zgodnie ze znakami kierujemy się na prawo i wkraczamy na szutrową drogę, która prowadzi nas najpierw wzdłuż zabudowań, a następnie przez łąkę. Momentami oznaczenia szlaku znikają, dlatego też warto mieć ze sobą mapę np. mapy.cz, dzięki którym bez problemu można zlokalizować trasę i określić swoje położenie.

Po godzinie wędrówki docieramy do rozległej polany. Przechodzimy całą jej długość i wkraczamy do lasu. Przez około 25 minut pokonujemy leśne, pnące się mocno w górę ścieżki i docieramy do pierwszego na szlaku źródła z wodą pitną. Tu uzupełniamy zapasy wody i kontynuujemy wędrówkę. Kilka minut później pojawiają się pierwsze rozległe widoki na pięknie poszarpane górskie granie. Chwilę później, po pokonaniu niewielkiego podejścia wkraczamy na rozległy teren, który swoją budową przypomina amfiteatr.

Vito

Górski amfiteatr

Miejsce jest przepiękne, a fantazyjnie poszarpane górskie granie dodają mu niesamowitego uroku. Z tej perspektywy otaczające kocioł szczyty wydają się zupełnie niedostępne. Doskonale widać stąd szczyt Vito, do którego dotrzemy za około dwie godziny. Pozostałe okalające zagłębienie kotła szczyty to: Subar, Veliko brdo, Malo brdo i Drstva. Wiosną na dnie amfiteatru formuje się sezonowe jezioro, które zasilane jest wodami z topniejącego śniegu. Z końcem lipca po jeziorze nie ma ani śladu.

Vito

W kotle/amfiteatrze robimy sobie kilkuminutową przerwę na zdjęcia i posiłek, a następnie rozpoczynamy podejście na pierwszy z dwóch szczytów, które zdobędziemy podczas tej wędrówki.

Podejście na szczyt Drstva

Szlak na szczyt Drstva z amfiteatru już od początku pnie się mocno pod górę. Trasa trawersuje porośnięte gęstą trawą ścieżki i bardzo szybko wyprowadza nas coraz wyżej. Z każdym krokiem odsłaniają się rozległe widoki na całą okolicę. Na szczyt Drstva docieramy po około 25 minutach od rozpoczęcia wspinaczki. Tam spotykamy grupkę lokalnych turystów, którzy nie kryją zdziwienia z faktu, że spotkali tu zagranicznych piechurów 🙂 Jedną z osób należących do tej grupy jest pan, który współtworzył szlak Via Dinarica. Wymieniliśmy kilka zdań i okazało się, że twórca najsłynniejszego szlaku trekkingowego na Bałkanach odwiedził swego czasu nasze Tatry. Był między innymi na Rysach i Krywaniu, a wędrówki po tatrzańskich szlakach bardzo mu się podobały.

Vito

Drstva 1808 m n.p.m.

Na szczycie Drstva robimy sobie krótką przerwę i rozkoszujemy się widokami, które są bardzo rozległe. Widać stąd doskonalę Bjelasnicę wraz z obserwatorium astronomicznym. Kanion Rakitnicy, a także wieś Lukomir, którą odwiedziliśmy dzień wcześniej. Widoki są naprawdę piękne! 

Drstva – Vito

Po 25 minutach spędzonych na szczycie ruszamy w dalszą trasę. To będzie najbardziej emocjonujący fragment całego szlaku. Z Drstva na Vito szlak prowadzi bardzo mocno eksponowaną granią, która stromo opada w kierunku zachodnim. Trasa dla wielbicieli tego typu szlaków będzie nie lada gratką. Jednakże jeśli ktoś cierpi na lęk wysokości i przestrzeni, a balansowanie na górskich graniach nie jest dla niego przyjemnością, to odradzam dalszą wędrówkę. Grani nie ma jak obejść dołem, bo wyznaczona jest tu tylko jedna wąska ścieżka.

O ile początkowo wędrujemy praktycznie środkiem grani, o tyle po około 40 minutach szlak przecina zachodnie stoki i wąską ścieżką wyprowadza nas na szczyt Vito. Miejscami jest naprawdę stromo. Są tu także fragmenty, gdzie po sypkiej ścieżce musimy delikatnie wspiąć się pod górę.

Przejście odcinka Drstva-Vito zajmuje nam godzinę. W tym czasie zatrzymujemy się kilka razy, aby podziwiać widoki, zrobić zdjęcia i chłonąć górskie krajobrazy. Dodatkowym plusem jest fakt, że jesteśmy tu zupełnie sami i cały ten teren mamy tylko dla siebie. Pomimo że słońce grzeje tu niemiłosiernie, podczas przejścia granią wieje dość mocny wiatr, który z jednej strony ochładza nas podczas wędrówki, ale z drugiej usilnie próbuje zerwać nam z głów czapeczki 🙂

Vito 1960 m n.p.m.

Po dotarciu na Vito ponownie robimy krótką przerwę, bo nie sposób jest nie chłonąć tych wspaniałych krajobrazów. Panorama jest bardzo rozległa i doskonale widać zarówno Bjelaśnicę, jak i Lukomir, Kanion Rakitnicy, Płaskowyż Morina, a także Góry Prenj.

Vito – Tusila

Ze szczytu Vito kierujemy się ścieżką, która prowadzi nas w lewo, na wschodnią stronę pasma Visocicy. Wędrujemy nią około 10 minut, cały czas tracąc nieznacznie na wysokości. Po 10 minutach nasza trasa skręca ostro w lewo i zaczyna prowadzić coraz bardziej stromym stokiem w dół. Warto mieć tu do asekuracji kije trekkingowe. Szlak nie dość, że jest stromy, to dodatkowy pokryty sypkim materiałem skalnym, po którym łatwo jest się „przejechać”. Zdecydowanie trzeba zachować czujność! Ponadto po kilku minutach trasa ponownie skręca, tym razem ostro w prawo i zejście zaczyna być jeszcze bardziej uporczywe. Przejście tego najbardziej stromego odcinka szlaku zajmuje około 45 minut.

Vito

Po tym czasie docieramy do zdecydowanie bardziej płaskiego terenu. Następnie wkraczamy do lasu, mijamy źródło z wodą pitną, przecinamy polany i łąki i docieramy do pierwszych zabudowań. Po mniej więcej 5 godzinach i 15 minutach od wyruszenia na szlak zamykamy naszą pętlę. Wędrówkę kończymy w okolicy schroniska Planinarski dom Vrela.

Udajemy się na obiad do schroniska i korzystamy z dostępnej łazienki. Przy okazji polecamy Wam to miejsce. Ceny są bardzo przystępne, jedzenie dobre — właściciel sam piecze chleb i gotuje serwowane tam dania. Ponadto jest bardzo sympatyczny i towarzyski. Bez problemu można dogadać się z nim po angielsku.

Po obiedzie obieramy kierunek Konjic. Pięknie poprowadzoną przez góry krętą drogą udajemy się najpierw nad Boračko jezero. Miejsce niestety jest bardzo tłoczne, dlatego też zostajemy tu dosłownie chwilę, a później ruszamy w kierunku naszego noclegu.

Informacje praktyczne

  • Trasa pętla ma długość około 11,5 km.
  • Czas przejścia to około 5 godzin i 15 minut.
  • Suma podejść 865 metrów.
  • Latem panujące w tym rejonie upały potrafią bardzo mocno dać w kość. Na wędrówkę koniecznie należy zabrać 2-3 litry wody na osobę, czapkę z daszkiem lub kapelusz, okulary przeciwsłoneczne oraz krem z wysokim filtrem.
  • Do miejscowości Tusla dotarliśmy z Umoljani, które jest świetną bazą wypadową na szlaki w paśmie Visocicy. Ze swojej strony polecam przyjemny nocleg Bed and Breakfast Umoljani. Obiekt jest pięknie położony, a na miejscu serwowane jest bardzo dobre i obfite śniadanie.
  • Na szlak można także wybrać się z Sarajewa, które od wsi Tusila oddalone jest około 50 km. 

Drstva – Vito: mapa trasy

Jak oceniasz przydatność tego wpisu?

Kliknij gwiazdki, aby ocenić ten wpis.

Średnia ocena 5 / 5. Liczba głosów: 7

Jak dotąd brak głosów! Oceń ten post jako pierwszy.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Akceptuję zasady Polityki prywatności