Park Narodowy Welebitu Północnego w Chorwacji. Trzy piękne szlaki piesze

23 sierpnia 2023

Park Narodowy Welebitu Północnego to miejsce doskonałe dla każdego miłośnika przyrody i pięknych widoków. Urozmaicone formy krasowe, ciekawie poprowadzone szlaki, łąki z kolorowymi kwiatami i cudowne zachody słońca. W tym wpisie znajdziesz propozycje trzech wędrówek po parku. Jedna z nich jest długa i wymagająca. Pozostałe dwie krótsze i doskonale nadadzą się na wyjście dla osób w każdym wieku. Wszystkie proponowane trasy to pętle.

Park Narodowy Welebitu PółnocnegoPark Narodowy Welebitu Północnego

Welebit Północny odwiedziliśmy dwa razy: w maju 2022 i czerwcu 2023 roku. Warunki, na które trafiliśmy, były dość skrajne, podobnie jak panująca w parku aura. Podczas pierwszej wizyty przeszliśmy jeden z najpiękniejszych szlaków w Chorwacji. Niestety widoczność była dość kiepska, a aura zmieniała się co chwilę. O podziwianiu rozległych widoków mogliśmy zapomnieć, jednak sama 20-kilometrowa wędrówka przez skaliste zakamarki parku była naprawdę ciekawa! W trakcie kolejnej wizyty pogoda była o wiele lepsza — wręcz idealna. Podczas gdy na wybrzeżu panował okropny upał, a w miasteczkach i na plażach można było się roztopić, to w górach temperatury były bardzo przyjemne i oscylowały w okolicach 24-26 stopni Celsjusza.

Welebit Północny — dojazd, parking i bilety wstępu

Podczas naszych wizyt w Parku Narodowym Welebitu Północnego, bazą wypadową były miejscowości Senj i Sveti Juraj. Stamtąd samochodem ruszaliśmy w kierunku północnego wejścia do parku, czyli Babic Sica. Na Mapach Google wejście to oznaczone jest jako „Ulaz u Nacionalni park Sjeverni Velebit”. W tym miejscu znajduje się budynek obsługi parku i bezpłatny parking. Tu też kupujemy bilety wstępu i albo ruszamy na szlak, albo jedziemy dalej w kierunku Schroniska Zavizan – Hrvatski planinarski savez – Planinarski dom Zavižan. Do parkingu poniżej schroniska prowadzi szutrowa 6-kilometrowa droga. Przy parkingu znajdują się tablice informacyjne, ławki i stoły, a także ekologiczne WC. Parking jest bezpłatny.
Wstęp do PN Welebitu Północnego to koszt 5€ za osobę. Bilet jest ważny przez trzy dni.

Park Narodowy Welebitu Północnego: Dom Zavizan – Vucjak – Velika Kosa

Łatwy i widokowy szlak, który rozpoczyna się na parkingu nieopodal schroniska Dom Zavizan. Najpierw idziemy pod schronisko, a stamtąd na szczyt Vucjak.

Schodzimy ponownie pod schronisko i ścieżką 11.10 podążamy najpierw wśród skał, później przez las. Na skrzyżowaniu skręcamy w lewo na ścieżkę 11.11. Podchodzimy przez las, wychodzimy na zieloną łąkę, którą porasta obłędna ilość kolorowych kwiatów. Na kolejnym skrzyżowaniu skręcamy w lewo i podchodzimy w stronę schroniska.

Do schroniska jednak nie idziemy, bo wcześniej skręcamy w prawo i wchodzimy na szczyt Velika Kosa. Widoki bajka! 😍 Po tym jak się nimi nacieszymy, wracamy w okolice schroniska i schodzimy na parking. Jest to idealny szlak na krótką i piękną wycieczkę nawet w upalny dzień.

Długość 4,5 km.
Suma podejść 300 metrów.
Czas przejścia wraz z przerwami to +/- 2 godziny.

Pętla z Babic Sica przez Velebitski ogród

Start na parkingu przy wjeździe do PN Welebitu Północnego, czyli Babic Sica. Stamtąd ścieżką 11.10, która biegnie przez las, zmierzamy w kierunku ścieżki 11.11, czyli tego fragmentu z łąką, kolorowymi kwiatami i ekstra widokami na morze i pobliskie wyspy.

Na skrzyżowaniu skręcamy w prawo i pięknym, widokowym szlakiem nr 11.12 schodzimy w dół. Następnie skręcamy na szlak 11.29 i leśnym, miejscami skalistym szlakiem wracamy na Babic Sica. Po drodze można spotkać pasące się konie 🐴

Długość +/- 8,5 km.
Suma podejść 390 metrów.
Czas przejścia wraz z przerwami to +/- 3,5 godziny.

Park Narodowy Welebitu Północnego: trasa pętla przez Zavižan i Permuzic Trail

20-kilometrowa trasa pętla, która prowadzi przez przepiękne zakątki Welebitu Północnego. Podczas wędrówki wchodzimy na kilka szczytów, z których roztaczają się cudowne widoki. Nam niestety nie było dane ich zobaczyć, bo aura w dniu, w którym wędrowaliśmy tym szlakiem, była dość kiepska. Słaba widoczność, mgła i ogólna szarówka skutecznie zasłoniły to, co podobno najpiękniejsze na tym szlaku. Jednakże samo przejście jest bardzo ciekawe technicznie.

Podczas wędrówki maszerujemy zarówno łatwymi leśnymi ścieżkami, skalistymi kominkami, w których trzeba się trochę wspomagać rękami, jak i skalnym chodnikiem wytyczonym pomiędzy wysokimi, wapiennymi skałami. Całość robi ogromne wrażenie i z pewnością przy lepszej aurze szlak prezentuje się jeszcze piękniej! Wędrówka jest długa i momentami wymaga braku czułości na ekspozycję. Warto zabrać kije trekkingowe i przygotować się na pokonywanie fragmentów szlaku, gdzie trzeba asekurować się rękami. Są tu też wąskie przejścia pomiędzy skałami, czy wędrówka klimatycznym lasem. Zabierzcie koniecznie zapas wody i prowiantu. Po drodze nie ma żadnego schroniska!