Wędrówka, podczas której wejdziemy na trzy szczyty w Tatrach Zachodnich — Trzydniowiański, Kończysty i Starorobociański Wierch. Trasa niezwykle widokowa, bez trudności technicznych. W tym wpisie prezentujemy jej jesienną odsłonę.
Siwa Polana — Dolina Chochołowska — Polana Trzydniówka
Szlak na Trzydniowiański Wierch rozpoczyna się na Siwej Polanie. Doliną Chochołowską maszerujemy +/- 5 km aż do skrzyżowania szlaku zielonego ze szlakiem czerwonym, który zaprowadzi nas na szczyt. Ta część wędrówki należy do bardzo łatwych i nie przysparza żadnych trudności, zarówno technicznych, jak i kondycyjnych.
Polana Trzydniówka -Trzydniowiański Wierch
Na skrzyżowaniu szlaków zielonego i czerwonego skręcamy zgodnie ze znakami w lewo i kierujemy się po ścieżce, która prowadzi najpierw po łagodnym terenie, a później stopniowo pnie się pod górę. Uwaga: na tym odcinku szlak bywa błotnisty, a dookoła leży dużo pociętego drewna.
Po kilku minutach podejścia kamienną ścieżką wkraczamy do lasu i wygodnymi stopniami maszerujemy coraz wyżej, szybko nabierając wysokości. O ile stopnie są wygodne, to wędrówka z pewnością podnosi tętno i temperaturę ciała. Po godzinie marszu wychodzimy z lasu i docieramy do pasma kosówki. Szlak staje się tu o wiele łagodniejszy. Pojawiają się pierwsze rozległe widoki, a przed nami widać już nasz pierwszy cel wędrówki, czyli Trzydniowiański Wierch. W oddali słyszymy odgłosy wyjących jeleni, ponieważ aktualnie odbywa się rykowisko.
Kolejne 30 minut marszu na szczyt to czas na zachwyty i podziwianie przepięknych widoków, jesiennych barw oraz robienie wielu zdjęć. Ponieważ końcem września krzaki borówek zaczynają zmieniać kolor, a do tego sit skucina przybiera rdzawobrązową barwę, stoki Tatr Zachodnich mienią się odcieniami pomarańczowego, czerwonego i żółtego koloru. Wszystko wygląda fenomenalnie i myślę, że żadne zdjęcia nie są w stanie oddać piękna tego, co można tam ujrzeć na żywo.
Rykowisko jeleni kontra „ryk niedźwiedzia”
Warto wiedzieć!
Na przełomie września i października w Tatrach odbywa się rykowisko jeleni. Zewsząd słychać odgłosy ryczących stworzeń. Odgłosy te mogą być — i często są, mylone z rykiem atakującego niedźwiedzia. Warto o tym pamiętać wybierając się na szlak właśnie w tym czasie. Nie trzeba od razu brać nóg za pas, ale pamiętajcie, aby do jeleni także nie podchodzić i im nie przeszkadzać podczas tego czasu. Właściwie to nigdy do nich nie podchodźcie. Niech sobie żyją po swojemu i hasają beztrosko po tatrzańskich lasach 🙂
Trzydniowiański Wierch 1758 m n.p.m.
Trzydniowiański Wierch należy do północnej grani Kończystego Wierchu, a z jego szczytu rozciągają się przepiękne widoki między innymi na Bystrą, Starorobociański Wierch, Jarząbczy Wierch, Rohacze, Wołowiec, Rakoń, Babią Górę w Beskidzie Żywieckim, Giewont, Czerwone Wierchy, Ornak.
Jego stoki pokryte są kępami borówek i sit skuciną, dlatego też jesienią pięknie się barwią. Szczyt jest świetnym miejscem na relaks i podziwianie widoków.
Profil trasy z Siwej Polany na Trzydniowiański Wierch
Trzydniowiański Wierch — Czubik — Kończysty Wierch
Z Trzydniowiańskiego Wierchu kierujemy się zielonym szlakiem w stronę Czubika (1845 m n.p.m.), a następnie wychodzimy na Kończysty Wierch (2002 m n.p.m.).
Szlak na Kończysty Wierch wiedzie najpierw szeroką ścieżką w dół, a następnie zwęża się i prowadzi w górę. Po osiągnięciu Czubika znów schodzimy delikatnie w dół. Kolejno zmierzamy już na szczyt Kończystego Wierchu. Szlak nie nastręcza żadnych trudności technicznych, jednak podejście na szczyt z pewnością sprawi, że tętno przyspieszy. Wędrówka z Trzydniowiańskiego Wierchu na szczyt Kończystego Wierchu zajmuje nam około 30 minut.
Jutowe worki i siatki na szlaku
Ostatni odcinek zielonego szlaku na Kończysty Wierch wyłożony jest jutowymi workami, w których znajdują się kamienie różnej frakcji (wielkości) i glina, pochodzące ze szlaku. Jutowe worki pojawiły się tu w charakterze stopni i obecnie to rozwiązanie w TPN jest w fazie eksperymentu. Władze parku liczą na to, że materiał umieszczony w workach rozbije się, jutowe worki zdegradują się i powstaną z nich mocne stopnie i progi. Również po bokach na niektórych odcinkach szlaku można zobaczyć rozłożoną siatkę z juty. Ma to na celu zabezpieczenie rozdeptanego stoku i zmniejszenie erozji.
Kończysty Wierch 2002 m n.p.m.
Kończysty Wierch leży w głównej grani Tatr. Z jego szczytu rozciągają się widoki na polską i słowacką stronę Tatr. Zbocza porośnięte są sit skuciną, dzięki czemu na jesień przybierają piękną rdzaworudą barwę.
Widok w stronę Starorobociańskiego Wierch
Profil trasy z Trzydniowiańskiego Wierchu na Kończysty Wierch
Kończysty Wierch — Starorobociański Wierch
Z Kończystego Wierchu kierujemy się czerwonym szlakiem w stronę Starorobociańskiego Wierchu. Będzie to najwyżej położony szczyt, na który wchodzimy podczas tej wędrówki.
Najpierw kierujemy się szlakiem prowadzącym w dół w stronę Raczkowej Przełęczy (Račkovo sedlo).
Po naszej prawej stronie w Dolinie Raczkowej widać Raczkowe Stawy (Račkove plesá).
Po minięciu Raczkowej Przełęczy szlak zaczyna piąć się delikatnie pod górę, aby kolejno bardziej stromo wznosić się na szczyt. Częściowo ten odcinek szlaku podobnie jak podejście na Kończysty Wierch jest umocnione jutowymi workami oraz jutą rozłożoną obok ścieżki, która ma na celu spowolnienie erozji rozchodzonego stoku.
Podejście na Starorobociański Wierch prowadzi na ostatnim odcinku szlaku zakosami. Droga na szczyt z poziomu przełęczy wygląda jak pionowa, jednak bez obaw, to tylko takie wrażenie.
W rzeczywistości wejście na Starorobociański Wierch jest pozbawione trudności technicznych. Jednak dobra kondycja fizyczna zdecydowanie się tu przyda. Przejście odcinka szlaku Kończysty-Starorobociański Wierch zajmuje nam 30 minut.
Profil trasy z Kończystego Wierchu na Starorobociański Wiech
Starorobociański Wierch 2176 m n.p.m.
Starorobociański Wierch jest najwyższym szczytem leżącym w polskiej części Tatr Zachodnich. Przez jego wierzchołek przebiega granica polsko-słowacka, a charakterystyczną sylwetkę w kształcie piramidy bardzo łatwo jest rozpoznać już z daleka. Ze szczytu rozciągają się przepiękne widoki na Tatry Zachodnie oraz Tatry Wysokie. Jesienią szczyt pięknie barwi się odcieniami rdzawo rudymi.
Profil trasy ze Starorobociańskiego Wierchu do Siwej Polany
Starorobociański Wierch – Siwa Przełęcz – Siwa Polana
Ze szczytu Starorobociańskiego Wierchu kierujemy się niezwykle malowniczą ścieżką w stronę Siwego Zwornika, a kolejno Siwej Przełęczy. Niezwykłe na tej trasie jest to, że jak na dłoni przez cały czas widać ścieżkę, którą będziemy podążać 😉
Po dotarciu do Siwej Przełęczy (35 minut marszu ze Starorobociańskiego Wierch) wybieramy czarny szlak w kierunku Doliny Chochołowskiej. Teraz już cała nasza trasa, aż do wylotu Doliny Chochołowskiej będzie prowadzić tylko w dół. Kierujemy się tym szlakiem przez Starorobociańską Dolinę. Za naszymi plecami pozostawiamy jesienne stoki szczytów Tatr Zachodnich. Na naszej trasie mijamy pięknie ubarwione krzaki borówek, pasmo kosówki, a następnie wkraczamy do lasu. W oddali znów słyszymy ryk jeleni, który momentami staje się bardzo wyraźny. Na skrzyżowaniu szlaków skręcamy w prawo w Dolinę Chochołowską. Po niespełna 3 godzinach marszu meldujemy się na Siwej Polanie.
Informacje praktyczne
- Trasa jest naszym zdaniem odpowiednia dla osób początkujących, ale mających dobrą kondycję fizyczną, gdyż do pokonania jest około 20 km oraz przewyższenie około 1400 metrów.
- Nie ma tu żadnych trudności technicznych, dużych ekspozycji i przepaści tuż przy szlaku.
- Przejście całej trasy z dwoma dłuższymi przystankami (po 30 minut) zajęło nam około 8,5 godziny.
- Bilet wstępu do TPN to koszt 8 PLN za bilet normalny, 4 PLN za bilet ulgowy. Aby uniknąć kolejek przy kasach, polecam zakupić bilet on-line lub przez aplikację SkyCash.
- Przed wejściem do Doliny Chochołowskiej znajduje się kilka parkingów samochodowych. Ceny parkingu za samochód za dobę wahają się pomiędzy 10-20 PLN.
- Toalety ToiToi zlokalizowane są tuż za ostatnim parkingiem, a jeszcze przed kasą TPN. Drugi punkt z ToiToi to Polana Huciska
- Wędrówkę na odcinku Siwa Polana – rozwidlenie ze szlakiem czerwonym na Trzydniowiański Wiech można skrócić sobie, jadąc kolejką „Rakoń” kursującą na trasie Siwa Polana – Polana Huciska w sezonie lato/jesień. Koszt to 7 PLN za osobę. Długość trasy kolejki „Rakoń” to 3,5 km.
- Na proponowanej trasie nie ma żadnego schroniska. Warto zabrać zapas wody oraz prowiant.
- Jesienią na wędrówkę należy zabrać odpowiednio ciepłą odzież, rękawiczki, czapkę. Przydać się może chusta lub ciepły komin, aby osłonić twarz przed wiatrem.
Leave a Reply